Νταϊσελμπλουμ άρχοντα, μας πήρες τα υπάρχοντα!

Η 25η Ιανουαρίου ήταν μία πολύ σημαντική ημέρα για την μετέπειτα πολιτική πορεία αυτού του τόπου.Να λοιπόν, που 5 μήνες αργότερα έφτασε μία ακόμη πιο κρίσιμη μέρα.

Ο ελληνικός λαός καλείται να ψηφίσει με το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα του, το δημοψήφισμα, αν εγκρίνει ή όχι το πρόγραμμα εκείνο το οποίο έχει κατατεθεί από τους θεσμούς ή Τρόικα ή όπως διάολο θέλουμε να τους βαφτίσουμε αυτούς τους κυρίους με τις ακριβές γραβάτες.

Οι γνωστοί-άγνωστοι έχουν και πάλι επιστρατευτεί από την Τρόικα εσωτερικού. Η προπαγάνδα και η τρομοκρατία έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο και πλέον οργιάζουν."Γκοτζίλα θα μας κυνηγούν όλη μέρα, οι κολόνιες θα μυρίζουν ψαρίλα ενώ η βροχή θα είναι όξινη και θα μας καίει τις σάρκες."Λες και βρίσκομαι στην Σοβιετική Ένωση του Στάλιν ή τη Γερμανία του Χίτλερ νιώθω όποτε βλέπω τηλεόραση. Πλύση εγκεφάλου κανονική για να γίνει το άσπρο μαύρο με το ζόρι.

Αντικειμενικότητα, πάνω από όλα!!

Από την άλλη, η κανονική Τρόικα(θεσμοί,έστω) σκληραίνει όλο και περισσότερο τη στάση της και τονίζει ότι ενδεχόμενη επικράτηση του ΟΧΙ θα οδηγήσει τη χώρα σε αχαρτογράφητα νερά.

Μήπως όμως, αυτά τα νερά είναι καλύτερα από την τωρινή κατάσταση ; Άλλωστε και οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί εξερευνητές σε τέτοια νερά έπλεαν και ανακάλυψαν την Αμερική.

Ο κόσμος όμως έχει πανικοβληθεί. Οι ουρές στα ΑΤΜ, στα super markets και στα βενζινάδικα αυτό δείχνουν. Γιατί τόσος πανικός όμως ; Πόλεμος θα γίνει ; Δημοψήφισμα θα γίνει για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός κυρίαρχα( είναι και της μόδας τώρα η λέξη) για το μέλλον του.


Για εκείνους που τάσσονται στην πλευρά του ΝΑΙ ας κοιτάξουν γύρω τους και να σκεφτούν αν θέλουν να ζουν σε μια Ελλάδα με καθημερινό φαινόμενο τις αυτοκτονίες, τα λουκέτα επιχειρήσεων και τους εκατομμύρια ανέργους.

Τέλος για όσους έχουν κοντή μνήμη ( ξέρετε εσείς, Νεοδημοκράτες και Πασόκοι ) θυμηθείτε λίγο το "Λεφτά υπάρχουν" και τον αντιμνημονιακό Σαμαρά.


Η ευχή μου είναι ο ελληνικός λαός να σηκώσει το κεφάλι και να υψώσει ανάστημα απέναντι στους εκφοβισμούς και να βροντοφωνάξει ΟΧΙ.

Ευρώπη 2015!!

Αν όχι τώρα, ΠΟΤΕ ; 
Αν όχι εμείς,ΠΟΙΟΣ ; 

Ο ΜΟΝΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΑΣ,ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ!!

Δούναι και λαβείν

Η ζωή μας είναι γεμάτη από πάρε-δώσε. Οικονομικά, εργασιακά, μα κυρίως, «ανθρώπινα». Επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυτόν τον αδόκιμο όρο καθότι αναφέρομαι και σε «πάρε-δώσε» ανάμεσα σε φίλους αλλά και σε περιπτώσεις όπου αυτά τα άτομα είναι ζευγάρι.

Ότι δώσεις, θα πάρεις λέει ο σοφός λαός μας και μάλλον έχει δίκιο καθώς αν δίνεις περισσότερα, τότε σίγουρα θα έρθει η ανταμοιβή σου στο μέλλον ενώ αν είσαι ο… τσιγκούνης της υπόθεσης, καλύτερα βιάσου γιατί θα χάσεις όσα έχεις.

Μιας και η άνοιξη είναι στο απόγειο της, Πρωτομαγιά γαρ,  και το κλίμα είναι λίγο έως πολύ ερωτικό στη φύση ας μιλήσουμε για μια ενδεχόμενη σχέση:  Έχεις τον άνθρωπό σου, παίρνεις συνεχώς από αυτόν πράγματα αλλά εσύ δεν κάνεις την υπέρβαση να του προσφέρεις ό,τι εκείνος λαχταρά.

Τόλμα, όσο πιεσμένος κι αν είσαι και δώσε του το. Να είσαι βέβαιος πως θα το απολαύσεις κι εσύ εξίσου. Μία τέτοια κίνηση θα βοηθήσει ώστε να πάρεις κι΄ άλλα, κι’ άλλα, κι’ άλλα!

Υ.γ. Μιας και τιμήσαμε το λαό μας παραπάνω, ας κάνουμε και την αναφορά στους αρχαίους υμών προγόνους : «Συν Αθηνά και χείρα κίνει», φίλτατε αναγνώστη, γιατί αλλιώς, χανόμαστε!

Αθλητική...παρέμβαση!

Στην τελευταία μου δημοσίευση είχα πάρει θέση στα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας. Πολιτικός αναλυτής όμως δε θέλησα να γίνω ποτέ. Αντίθετα η αθλητική δημοσιογραφία ήταν παιδικό όνειρο, νεανική τρέλα και, τώρα, μελλοντικό σχέδιο!

Απόψε λοιπόν θα μιλήσουμε για σπορ, για τον βασιλιά τους συγκεκριμένα. Το ποδόσφαιρο.

Βαρέλι χωρίς πάτο

Στην καημένη τη χώρα μας, τα πράγματα πάνε από το κακό, στο χειρότερο! Ομάδες παίζουν στο πρωτάθλημα χωρίς φορολογική ενημερότητα, παίκτες είναι επί μήνες απλήρωτοι, προσφυγές δίνουν και παίρνουν και η... κατρακύλα συνεχίζεται!

Διαφθορά

Όπως όλο το ελληνικό σύστημα, έτσι και το ποδόσφαιρο μας, μαστίζεται από τη διαφθορά. Κάθε εβδομάδα, κάθε σαββατοκύριακο υπάρχουν φήμες για χειραγωγημένα παιχνίδια. Ο τάδε καίγεται για βαθμούς, ο δείνα τους θέλει και εν τέλει τους παίρνει. Κάθε τόσο σκάει ένα νέο σκάνδαλο στημένων αγώνων αλλά με μαγικό τρόπο πάντα οι ύποπτοι βγαίνουν αθώοι. Το πρωτάθλημα μας συνεχώς υποβαθμίζεται.

Βία

Γνωστό πρόβλημα, χρόνια τώρα. Όλοι το ξέρουν, όλοι λένε ότι θα το καταπολεμήσουν, κανείς δεν το έχει καταφέρει. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα, παρατηρείται και όξυνση του. Ξέρουμε ότι σε κάθε ομάδα υπάρχουν 200-300 άτομα που πάνε γήπεδο απλά για να τα σπάσουν, απλά για να κάνουν φασαρίες χωρίς καν να ξέρουν με ποιον παίζει η ομάδα τους. Ξεκάθαρη ευθύνη των διοικήσεων που ενώ ξέρουν τα ονόματα τους, δεν τους παραδίδουν γιατί θα τους πουν ρουφιάνους (σ.σ. όπως τον Νικολαΐδη πριν μερικά χρόνια). Είμαστε έτη φωτός πίσω σε νοοτροπία σε σχέση με τον υπόλοιπο "δυτικό" κόσμο.

Εκτός συνόρων φαίνεται η γύμνια

Ο ανταγωνισμός στην Ελλάδα είναι μηδαμινός και έτσι, όταν περνάμε τα σύνορα η κατάσταση είναι απελπιστική. Η ψαλίδα συνεχώς ανοίγει από τα άλλα πρωταθλήματα και αυτό φαίνεται σε αγώνες των δικών μας πρωτοπόρων με τους "πεμπτο-έκτους" των άλλων πρωταθλημάτων.

Ιστορικές ομάδες 

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο ιστορικές ομάδες όπως η ΑΕΚ,ο Άρης, ο Ηρακλής, η Λάρισα και, εσχάτως, ο Ο.Φ.Η. να υποβιβάζονται είτε εντός, είτε εκτός αγωνιστικού χώρου. Οι σύλλογοι αυτοί πληρώνοντας είτε αμαρτίες του παρελθόντος,είτε διάφορες -πολιτικές- συγκυρίες έχουν βρεθεί σε χαμηλότερες κατηγορίες και μάχονται -ακόμη και- για να επιβιώσουν. Είναι θλιβερό αυτό να συμβαίνει γύρω μας καθώς όλες οι προαναφερθείσες ομάδες ανήκουν στην (τρομάρα μας) Σούπερ Λιγκ καθώς έχουν και... τόνους ιστορίας αλλά και πλήθος κόσμου να τις υποστηρίζει.

Εθνική ομάδα

Όλες αυτές οι εξελίξεις δε θα μπορούσαν να έχουν αφήσει ανεπηρέαστη και την εθνική μας ομάδα. Αυτή η ομάδα-παρέα που βλέπαμε από το 2003 και μετά, με τα καλά και τα κακά της, με το... αντιποδόσφαιρο σε κάποιες περιπτώσεις, μας είχε χαρίσει στιγμές που δύσκολα θα τις ξαναζήσουμε. Φυσικά, κορωνίδα όλων αυτών, η κατάκτηση του EURO το 2004. 'Όλα τα παραπάνω τους τελευταίους 7-8 μήνες έχουν κάνει φτερά και το παρεϊστικο κλίμα έχει αντικατασταθεί με την γκρίνια, την εσωστρέφεια και τα συμφέροντα διάφορων μανατζαρέων που καθορίζουν ποιος θα παίξει και ποιος όχι.

Νέα κυβέρνηση

Νέες ελπίδες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Πάλι, η νέα κυβέρνηση έδειξε πρόθυμη να σταθεί πάνω από το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσει. Τα έχουμε ξανακούσει βέβαια αυτά αλλά ας μην είμαστε κακοπροαίρετοι. Ήδη οι πρώτες κινήσεις έχουν γίνει αλλά φοβάμαι πως είναι στη λάθος κατεύθυνση. Το βέβαιο είναι πως θέλουν να βοηθήσουν, το ερώτημα είναι αν έχουν την τεχνογνωσία για να το κάνουν!

Πρόταση

Επειδή κριτικό άρθρο χωρίς πρόταση στο τέλος είναι αυτοαναιρούμενο, ας περάσουμε στο δια ταύτα: Το μαχαίρι -όσο κλισέ κι αν ακούγεται- πρέπει να φτάσει στο κόκκαλο. Να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της κατάστασης που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο και επιτέλους να υπάρξει κάθαρση. Σίγουρα, αυτό θέλει αποφασιστικότητα καθώς οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων είναι κι εκείνοι που κρατούν την -ταλαιπωρημένη- οικονομία της Ελλάδας. Άρα πρέπει η πολιτική ηγεσία να έρθει σε σύγκρουση μαζί τους κι αυτό μόνο εύκολο που δεν είναι!

Υ.γ. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία-αν και στην προκειμένη ήδη χαροπαλεύει!

Απόκομμα ημερολογίου #2

Έμειναν λίγες ώρες , λοιπόν. Λίγες ώρες για να δούμε αν ο λαός μας έμαθε να τιμωρεί. Αν και ήδη οι ενδείξεις το δείχνουν ξεκάθαρα. Το σκηνικό αλλάζει. Είναι σαφές.
Αυτό, πραγματικά, που με κάνει να απορώ είναι η δυνατότητα που έχουν τα media να φοβίζουν τον κόσμο. Ακόμα και τους νέους ανθρώπους. "Θα συμβεί το τάδε, θα συμβεί το δείνα".
Κι αναρωτιέμαι: "Τι έχει να φοβηθεί ένα νέο παιδί 20 ετών; Πόσο πιο κάτω να πάμε;" Γιατί να μη στηρίξεις αυτή την -προσπάθεια- αλλαγής;
Και είναι προφανές ότι δε θα γίνουν όλα έτσι όπως τα λέει ο κ.Τσίπρας. Τίποτα δε θα είναι εύκολο. Αλλά, ψηφίζοντας το θα έχω τη συνείδηση μου ήσυχη ότι δεν στήριξα τους ίδιους που μας έφεραν ως εδώ.
Δε δέχομαι την κριτική. Είναι άδικη. Αυτοί, δεν έχουν κυβερνήσει ποτέ. Δε λέω,έχουν κι αυτοί τις ευθύνες τους ως αντιπολίτευση τόσα χρόνια. Αλλά τώρα, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να τους δούμε στα δύσκολα. Δείχνουν έτοιμοι.
-Η νεκροψία θα δείξει.
Εγώ, λοιπόν, θα τους στηρίξω. Θα ψηφίσω για όλους εκείνους που δε μπορούν. Για τους 100.000 μαθητές που τους στέρησαν το δικαίωμα να μιλήσουν με την ψήφο τους και να φωνάξουν "όχι" στην τράπεζα θεμάτων. Για τα 200.000 ελληνόπουλα που έφυγαν για να σπουδάσουν στο εξωτερικό και δε μπορούν να ψηφίσουν. Για τον τάδε που το δημόσιο του χρωστάει, κι όμως τον βάζει να πληρώνει ΕΝΦΙΑ. ΕΝΦΙΑ. Ενοικιάζουμε τα ίδια μας τα σπίτια, εκεί φτάσαμε. Κι όμως υπάρχουν (και νέοι μέσα σ' αυτούς!)που σκέφτονται να ψηφίσουν Ν.Δ.!
-Ούτε η αποχή είναι λύση. Όλοι μπροστά. Όλοι να πάρουν θέση.


Η ΕΛΠΙΔΑ-ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΠΩΣ- ΕΡΧΕΤΑΙ!

!ῖειγὑ ιταμώσ νἐ ςήιγὑ ςυοΝ

Τρέχεις,τρέχεις,τρέχεις!

Για να προλάβεις,τι ; -Καλή ερώτηση.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή,τρέχεις για να ικανοποιήσεις τους γύρω σου ή τον εγωισμό σου; Μπα, δε θα καταλήξω κάπου ούτε απόψε.

Το πρόβλημα είναι καθαρά δικό σου. Μέσα σου. Θέλεις να τους έχεις όλους μαζί σου,χωρίς κανείς να έχει κάτι να σου προσάψει. Ένα ψήγμα,κάτι. Ένα παράπονο. Το θέμα είναι τι καταφέρνεις εν τέλει. Όλοι μαζί σου ή όλοι (και) εναντίον σου ; Θα ήθελες το πρώτο,σαφώς. Πολύ φοβάμαι όμως ότι συμβαίνει το δεύτερο.

Είχες δεν είχες πάλι άρχισες τις φιλοσοφίες βραδιάτικο! Άντε,σήκω...πρέπει να...τρέξεις.

-Θα πω αυτό και θα ξεκινήσω το...jogging, κλασικά:

Ώρες ώρες νιώθω σαν το Ντα Βίντσι και τον άλλο,τον,πως τον λένε,κόλλησα. Α,ναι! Σωκράτη!

(Τι λέει πάλι;)Τι ;

Τι κοινό έχουν ; Και οι δύο μιλούσαν για δαιμόνια.

Βρε, λες ; Δαιμόνιος Νους(ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ -με τόσο τρέξιμο!)

Περαστικά σου,φίλε μου!

Ο ξενιτεμένος και ο μαθητευόμενος ρεπόρτερ , μέρος 2ο!

Αφού αναλύσαμε πολλά γενικά θέματα ας περάσουμε και στα πιο προσωπικού περιεχομένου.

Ας περάσουμε στα πιο προσωπικά τώρα.

-‘Έχεις κάνει φίλους στην Αγγλία, έτσι ; Συγκρίνεις το δέσιμο με αυτά τα άτομα σε σχέση με τους φίλους στην Ελλάδα ;

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πριν τρία χρόνια είχε γυρίσει ο αδερφός μου πίσω για διακοπές καλοκαιριού και είχε φέρει μαζί του δυο φίλους του. Τους γνώρισα αλλά,σαφώς, δεν κάναμε παρέα καθώς είχαμε αρκετά χρόνια διαφορά ηλικίας.

Όταν ανέβηκα Αγγλία λοιπόν,συναντήθηκα με τον Παναγιώτη,τα (ξανά)είπαμε και κάναμε παρέα. Τον πρώτο χρόνο τον περάσαμε μαζί. Φίλους θα κάνεις παντού. Κάποιοι(λίγοι ως επί το πλείστον) θα σε κερδίσουν περισσότερο από άλλους και θα δεθείς μαζί τους περισσότερο. Οι συνθήκες όμως(στην προκειμένη το εξωτερικό) παίζουν κι αυτές το δικό τους μοναδικό ρόλο. Το βλέπεις από τον τρόπο ζωής σου αυτό. Μιλούσαμε συνέχεια και πηγαίναμε μαζί παντού. Στην Ελλάδα ο κύκλος γνωριμιών είναι -πολύ- μεγαλύτερος αλλά όχι τόσο “ποιοτικός”. Σ' αυτό παίζει ρόλο το ότι -σε αντίθεση με την Αγγλία- στην Ελλάδα,έχεις τους δικούς σου,τους γονείς σου. Με τον Παναγιώτη αν κι έχουμε διαφορά ηλικίας έχουμε ταιριάξει πολύ. Είναι το “στήριγμα” μου. Νομίζω ότι η αλλαγή περιβάλλοντος με έχει κάνει να δω τον κόσμο πιο σφαιρικά και,βέβαια, όσο περνάει ο καιρός,καταλαβαίνεις ότι πλέον η ζωή σου είναι αποκλειστικά στα δικά σου χέρια. Ωριμάζεις.

-Πάμε τώρα στις εκτός συνόρων -για εσένα- φίλους.

Φίλους από την Ελλάδα έχω συγκεκριμένους. Είναι  μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Δεν έχω επικοινωνία με πολλούς. Οι περισσότεροι με έχουν “ξεχάσει”. Αν και προσπάθησα να κρατήσω επαφή,σταδιακά “χαθήκαμε”. Φυσικά αυτό οφείλεται στο ότι λείπω 8 μήνες το χρόνο. Το καλοκαίρι φάνηκε αυτό. Η σχέση που είχα πριν από ακριβώς ένα χρόνο με κάποια άτομα είχε καμιά σχέση μ’ αυτήν που αντιμετώπισα το καλοκαίρι. Είχα φίλους που κάναμε παρέα και βγαίνουμε συνέχεια. Τώρα κατάλαβα ότι oi φίλοι στην Ελλάδα που δεν έχεις επαφή,σε ξεχνάνε.

Κεφάλαιο οικογένεια.

Η οικογένεια είναι πάντα εκεί που πρέπει να είναι. Σε στηρίζει και σ’ αγαπάνε. Εκεί (σ.σ. στην Ελλάδα) ζορίζονται ιδιαίτερα για να σπουδάσουμε εμείς. Βέβαια, βοηθάμε κι εμείς όσο μπορούμε. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι που δούλευα, ο,τι λεφτά έβγαλα πήγαν στην εστία. Αλλά και πριν 2-3 χρόνια που δούλευα πάλι το καλοκαίρι είχα δώσει αυτά τα χρήματα στον αδερφό μου που σπούδαζε. Ο ένας βοηθάει τον άλλο για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε,δε γίνεται διαφορετικά. Για να προχωρήσεις πρέπει να υπάρχει συνεννόηση και αλληλεγγύη. Ευτυχώς,πλέον, ο αδερφός μου δουλεύει και βοηθάει κι αυτός όσο μπορεί. Πρέπει όμως κι εγώ να μην είμαι στον κόσμο μου και να βοηθήσω με μια ενδεχόμενη δουλειά που μπορεί να βρεθεί στο δρόμο μου. Αν δεν έχεις οικογένεια να σε στηρίζει τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα ακόμη κι αν δε σπουδάζεις στον εξωτερικό αλλά στην Ελλάδα.

-Φαγητό

Την έννοια του σπιτικού φαγητού δε μπορεί κάποιος εύκολα να την καταλάβει. Έχουμε την καλύτερη κουζίνα στον κόσμο. Δεν το λέω επειδή είμαι Έλληνας. Μια μέρα που μαγείρεψα σε κάτι γείτονες μου από την Κίνα έμειναν άφωνοι. ‘Εδώ,δε μπορείς να βρεις σχεδόν κανένα ελληνικό προϊόν πέρα από φέτα,κονσέρβα τόνου και κάποια άλλα μικρο-προϊόντα.  Ξέφυγα λίγο όμως. Η νοσταλγία που νιώθεις για τα ελληνικά φαγητά υπερβαίνει τη λογική. Κορόιδευα τον αδερφό μου όποτε κατέβαινε γιατί έτρωγε τα πάντα που έφτιαχνε η μάνα μας σαν τρελός.”’Όταν έρθεις εκεί θα καταλάβεις” μου έλεγε. Και όντως. Το κατάλαβα από πρώτο χέρι. Ας πούμε αν χτυπήσει τώρα το τηλέφωνο και είναι κάποιος φίλος μου Έλληνας και μου πει έχω μαγειρέψει οτιδήποτε ελληνικό θα φύγω τρέχοντας να πάω. Όσο μπορώ μαγειρεύω κι εγώ αλλά δεν είναι το ίδιο με το φαγητό της μαμάς και της γιαγιάς.

-Και για το τέλος, τι θα έλεγες ότι σου λείπει περισσότερο ;

Τα πράγμα που μου λείπουν είναι πολλά. Δε μπορώ να σου πω ότι μου λείπει μόνο το φαγητό ας πούμε. Μου λείπουν οι δικοί μου, οι φίλοι μου, το σπίτι μου, το γραφείο μου,το κρεβάτι μου. Το Ηράκλειο,η πόλη μου. Μου λείπουν τα πάντα. Δε μπορείς να καταλάβεις πόσο. Τα συναισθήματα όταν γυρίζω είναι κυρίως χαράς. Την τελευταία φορά που γύρισα,κλείστηκα μόνος μου για μία ώρα στο δωμάτιο μου και έκανα τίποτα. Είχα ξαπλώσει και κοιτούσα απλά τα πράγματα μου. Έπιασα τα στυλό μου, άνοιξα τα βιβλία μου και τα ξεφύλλισα. Το μπαλκόνι μου. Ωραίο πράγμα να βγεις στο μπαλκόνι σου και πιεις τον καφέ σου στην λιακάδα της Ελλάδας. Λιακάδα. Η κοπέλα μου,μου λείπει, φυσικά,ξέρεις πως είναι. Κάποια στιγμή ίσως όταν πάρεις το πτυχίο σου κι έρθεις εδώ -που το βλέπω να έρχεσαι- θα με καταλάβεις καλύτερα.

Υ.γ. Αυτό ήταν,τελείωσε. Έμαθα αλλά και θυμήθηκα πολλά πράγματα μέσα από αυτήν τη συνέντευξη. Χάρηκα πάρα πολύ να ξέρεις φίλε μου. Δε θα την ξεχάσω ποτέ και σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά για το χρόνο σου.

Ο ξενιτεμένος και ο μαθητευόμενος ρεπόρτερ , μέρος 1ο!

Ο ένας ήθελε να μιλήσει,να τα βγάλει από μέσα του. Ο άλλος,διψούσε να μάθει, είχε περιέργεια για το άγνωστο. Τελικά,βολεύτηκαν και οι δυο. Ο Κώστας λοιπόν, θα μιλήσει για όλα τα πράγματα που του έχουν συμβεί στην Αγγλία τον τελευταίο χρόνο. Η συνέντευξη για μένα προσωπικά ήταν απολαυστική. Ένιωσα ρεπόρτερ και τον ευχαριστώ πολύ γι αυτήν την ευκαιρία. Η συνέντευξη θα χωριστεί σε δυο μέρη. Πάμε λοιπόν!

-Πρώτη μέρα στη Αγγλία.

Να σου πω,η πρώτη μέρα στην Αγγλία δεν ήταν πέρσι το Σεπτέμβρη,είχα ξανάρθει πριν δυο χρόνια. Είχα πάρει μια ιδέα για το πως θα ήταν η ζωή. Τότε βέβαια ήταν άλλη κατάσταση. ’Άλλο διακοπές,άλλο σπουδές. Είχα μπει με όρεξη θυμάμαι μέσα στο αεροπλάνο,σκεφτόμουν ότι πάω διακοπές. Δε μπορώ να περιγράψω ακριβώς για το πως αισθανόμουν τότε.

-Πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο.

Θα σου πω,σαν το ψάρι έξω από τη γυάλα του. Ήμουν λίγο φοβισμένος. Δεν ήξερα πως λειτουργεί το σύστημα,τίποτα. Παρεμπιπτόντως, το σύστημα λειτουργεί περίπου σαν την Ελλάδα. Δηλαδή σε ορισμένους τομείς είναι χάλια. Κυρίως σε θέματα συνεννόησης. Στην αρχή λοιπόν, ήταν πολύ ωραία. Είχα πολλά πράγματα να κάνω. Ήταν εδώ κι ο αδερφός μου, καλά ήταν. Πήγα μαζί του στο πανεπιστήμιο, μου έδειξε και μου είπε πέντε πράγματα, έκανα την εγγραφή μου και όλα καλά έως σήμερα.

-Για την απόφαση να πάει να σπουδάσει στην Αγγλία.

Καταρχήν όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Δώσαμε πανελλήνιες, δούλευα όλο το καλοκαίρι και δεν είχα στο μυαλό μου Αγγλία ούτε τίποτα. Περίμενα να βγουν τα αποτελέσματα. Ε,βγήκαν λοιπόν και είχα περάσει. Σπάρτη. Ποιος πάει Σπάρτη για να σπουδάσει ; Δε μπορείς να συγκρίσεις την εκπαίδευση της Αγγλίας σε σχέση μ αυτήν της Ελλάδος. Επίσης ρόλο έπαιξε και το οικονομικό ζήτημα. Ναι μεν,στην Ελλάδα είναι φθηνότερα τα ενοίκια και η ζωή άλλα στην Ελλάδα δε θα πάρεις όσα θα δώσεις. Ας πούμε εγώ ήθελα να πάω στη Σπάρτη. Είχα φανταστεί τη φοιτητική ζωή της Ελλάδας. Ελληνική γλώσσα,ελληνικά βιβλία,τα πάντα. Αλλά η ζωή τα φέρνει πάνω κάτω. Ώσπου ήρθε ο πατέρας μου και μου είπε Κώστα πήγαινε στην Αγγλία είναι καλύτερο για όλους και κυρίως για εσένα. Εννοείται,δεν έκανα ο,τι μου είπε ο πατέρας μου. Δεν είμαι άβουλο ων. Εννοείται ο πατέρας θέλει το καλό μου. Αλλά μετά έκατσα και το σκέφτηκα μόνος μου. Συζήτησα και με τον αδερφό μου. Και να σου πω,την απόφαση να έρθω εδώ την πήρα 3-4 μέρες πριν μπω στο αεροπλάνο. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Αλλά προς το παρόν δεν το μετανιώνω. Ασχέτως πως όταν είσαι μόνος σου, είναι δύσκολα. Πέρσι για παράδειγμα δεν πέρασα καλά, ειδικά ψυχολογικά γιατί δεν είχα γνωριμίες. Ήρθα και ήξερα μόνο τον αδερφό μου. Μετά,γνώρισα και πέντε φίλους του. Τότε,έμενα και μαζί με τον αδερφό μου,ενώ τώρα μένω στην εστία. Είναι εντελώς διαφορετικό.  Μου έκανε καλό θα έλεγα, έχω κάνει πολλές γνωριμίες. Όλα νομίζω έχουν πάρει το δρόμο τους. Απλά τώρα πρέπει να στρωθώ στο διάβασμα.

-Για την οικονομία της Αγγλίας. Είναι καλύτερα τα πράγματα στην Αγγλία από ότι εδώ ;

Καταρχήν στην Ελλάδα λέμε δεν έχουμε λεφτά,έχουμε κρίση κλπ. Συμφωνώ. Αλλά δε γίνεται να βγαίνεις για βόλτα στο κέντρο του Ηρακλείου και οι καφετέριες να είναι γεμάτες. Όλοι θα πιουν ένα καφέ,ακόμα κι αυτοί που γκρινιάζουν ότι δεν έχουν. Πας για ποτό,γεμάτα τα κλαμπ,πας για φαγητό,γεμάτες οι ταβέρνες από κόσμο. Το χρήμα και ο κόσμος κινείται. Δεν είναι πως δεν έχουν λεφτά,δεν ξέρουν τα τα διαχειριστούν. Εδώ,κάθε χρόνο αυξάνεται ο μισθός. Πέρσι,ο βασικός μισθός ήταν 6,31 λίρες για ένα ανειδίκευτο εργάτη,φέτος ανέβηκε στις 6,50.Υπάρχει διαφορά μεγάλη σε σχέση με την Ελλάδα. Επίσης, εδώ ο κόσμος βγαίνει έξω. Το 20% του πληθυσμού είναι φοιτητές. Όταν είσαι όμως φοιτητής θα ξοδεψεις. Τα λεφτά αυτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα πάνε στο κράτος. Γι’ αυτό το βρετανικό σύστημα εκπαίδευσης είναι μια καλοστημένη κερδοφόρα επιχείριση. Γι’ αυτό σε θέματα οικονομίας η Αγγλία είναι 10 χρόνια μπροστά από την Ελλάδα. Εξάλλου,εδώ έχει από όλες τις εθνικότητες.

-Πολυπολιτισμικότητα.

Έχει από όλες τις εθνικότητες. Ασία, Αφρική, Ευρώπη.Τα πάντα. Αλλά οι περισσότεροι είναι Κύπριοι. Να φανταστείς,είναι 4 φορές περισσότεροι από τους Κινέζους. Δεν ξέρω αν έχει Αμερικάνους αλλά το πανεπιστήμιο έχει και Άγγλους. Αν και δεν ξέρω το σύστημα εισαγωγής τους,υπάρχουν και πολλοί Άγγλοι στα πανεπιστήμια.

-Δουλειές

Θα σου πω το δικό μου παράδειγμα για να καταλάβεις. Έψαχνα δουλειά από το Γενάρη, ημιαπασχόληση γιατί είχα και τη σχολή. Μέχρι το καλοκαίρι,δεν είχα βρει. Γι αυτό και κατέβηκα Ελλάδα. Τι γινόταν ; Εγώ ήθελα ημιαπασχοληση,για να βγάζω κάποια έξοδα για να μη ζορίζομαι. Ψάχνοντας για να βρω δουλειά,κατάλαβα οτι δουλειές υπάρχουν απλά πρέπει να βρεις αυτό που εφαρμόζει στο πρόγραμμα σου. Δεν την έχω βρει ακόμη. Δε με νοιάζει αν είναι σέρβις ή οτιδήποτε. Δουλεια να είναι και ο,τι θέλεις ας είναι. Στις εποχές που ζούμε,δεν τα κοιτάς αυτά. Το θέμα είναι το πανεπιστήμιο. Αν ήθελα πλήρη απασχόληση,θα είχα βρει. Αλλά έτσι,θα με έδιωχναν από το πανεπιστήμιο. Πάντως,εδώ είναι καλοπληρωτές σε σχέση με την Ελλάδα

-Στάση απέναντι στους Έλληνες.

Είναι πολύ περίεργο. Είναι αναλόγως σε τι άνθρωπο θα πέσεις.Έχω συναντήσει και τις δυο όψεις του νομίσματος. Παράδειγμα : Καθόμουν με ένα Έλληνα φίλο σε μια καφετέρια και μιλούσαμε ελληνικά εννοείται. Δίπλα μας 2 Αγγλίδες μας ρώτησαν το γλώσσα μιλούσαμε. Μόλις τους είπαμε ότι ήμασταν Έλληνες, φάνηκε στο πρόσωπα τους ένα σημάδι “ρατσισμού” και αντιπάθειας.  Πάντως, σε θέμα δουλειάς,δεν έχει τέτοια πράγματα Οι ευκαιρίες για δουλειά είναι για όλους ίδιες. Σ’αυτό δεν είναι ρατσιστές και τους βγάζω το καπέλο.

-Βια και εγκληματικότητα.

Υπάρχει. Και η μεν και η δε. Θα σου πω ξανά ένα δικό μου παράδειγμα. Πριν 2 χρόνια,ο αδερφός μου μετακόμισε σε ένα προάστιο του Μάντσεστερ,στο salford,μισή ώρα από το κέντρο Αυτό που κατάλαβα είναι ότι όσο απομακρύνεσαι από το κέντρο τόσο πιο απροστάτευτος είσαι. Τον αδερφό μου μέσα σε 6 μήνες τον έκλεψαν 3 φορές. Του άνοιξαν το σπίτι και του πήραν λαπτοπ, κινητά,τα πάντα. Τις 2 μάλιστα,ήταν και μέσα. Τώρα,στο δρόμο,αν και πολλές φορές γυρίζω αργά το βράδυ στο σπίτι δεν έχω παρατηρήσει πολλά φαινόμενα βίας. Έχω κι εγώ το νου μου βέβαια. Έχω δει βέβαια κάποιες φορές πράγματα και τα συναισθήματα ήταν πολλά,κυρίως φόβου. Κυρίως θα δεις μεθυσμένους στο δρόμο που συνήθως δε σε πειράζουν. Βέβαια,πιστεύω ότι αν ήμουν κοπέλα μπορεί τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Επίσης,μια που ήρθε εκεί η κουβέντα,την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα πως σκότωσαν ένα φοιτητή το βράδυ. Συγκριτικά με την Ελλάδα που βλέπεις μια στο τόσο μεθυσμένο,εδώ βλέπεις πιο συχνά στο δρόμο. Αυτό το μαρτυρά πως κάθε 10 λεπτά ακούς και μαι σειρήνα. Χαμός.

-Έλληνες στην Αγγλία.

Κάνω παρέα από πέρσι με έναν Έλληνα,έναν κρητικό. Φέτος γνώρισα άλλους 3 Έλληνες. Από αυτό που βλέπω είναι ότι όπως έχουν μαζευτεί εδώ οι Κύριοι θα μαζευτούν και πολύ Έλληνες. Μαζεύονται όλο και περισσότεροι. Και δε μου αρέσει να σου πω την αλήθεια. Σε σχέση πάντα με την Ελλάδα,εγώ το προτιμώ γιατί βρίσκω παρέα. Και γι αυτήν την κατάσταση φταίει η ίδια η χώρα. Αν λειτουργούσαν σωστά τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ τα παιδιά θα έμεναν στην πατρίδα. Έχει αρχίσει να αυξάνεται ο αριθμός των Ελλήνων δραματικά. Έχει μπουχτίσει ο κόσμος. Εγώ κάθε φορά που κάνω βόλτα συναντώ τουλάχιστον δέκα Κύπριους. Επίσης,γνώρισα κάποια κορίτσια από την Κύπρο που ενώ πέρασαν μαθηματικό στην Ελλάδα,προτίμησαν να έρθουν εδώ.